Niajn salutojn, Pola Tero!
Humiligoj de ci foru !
Ekzistas mort', kiun ne spertas la liberaj kaj la sataj...
Vidu, kiel grandioze pereas viaj gladiatoroj
en batal' neegala kontraŭ vivo-sorto!
Jen sangoplena la aren' en stepoj siberiaj.
Jen malliber' de magraj korpoj... de spirito...
Ĉu ci, Poluj' forŝiros nin el krifoj sbiraj?
Kial de lontane ci rigardas surda kaj skeptika?
Reĝino sen la regno!
Vi estas nur ombro!
Ie, en mondo, kreskas de viaj morno-tagoj penitenco,
Sed ni pereas, al ci sendante la saluton sombran:
Ave Polonia! Morituri te salutant!

Esperantigis Helena Tylipska

Bądź pozdrowiona Polsko!
Dość już upokorzeń!
Jest śmierć, której nie znają swobodni i syci...
Patrz, jak wspaniale giną Twoi gladiatorzy,
W nierównej walce z losem na arenie życia!
Patrz, tą areną krwawą są stepy Sybiru,
Niewola ciał wychudłych i niewola ducha...
Czy Ty nas wydrzesz, Polsko, z łap okrutnych zbirów,
Ty, co z daleka patrzysz obojętna, głucha?
Władczyni bez królestwa!
Jesteś tylko cieniem!
Gdzieś w świecie szerzy się Twych czarnych dni pokuta,
A my giniemy, śląc ostatnie pozdrowienie:
Ave Polonia! Morituri te salutant!

Anna Rudawcowa